Γίνεται το made in Greece να είναι ανταγωνιστικό;

Αγώνας δρόμου ταχύτητας: Ενώ οι δρομείς είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν, ο προπονητής του Έλληνα δρομέα τον σταματά και του ζητά να αλλάξει τη χωρίστρα στα μαλλιά του. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα του ζητά να αλλάξει την φανέλα του, μετά να πάει να πλύνει τα πόδια του. Επιπλέον, η διαδρομή του Έλληνα είναι γεμάτη λακκούβες. Για να κλείσει την πρώτη λακκούβα, ο προπονητής ζητά χρήματα. Για τη δεύτερη του ζητά να πάει στο σπίτι του και να φέρει το άλμπουμ με τις παιδικές του φωτογραφίες, για την τρίτη να απαγγείλει 250 στίχους της Ιλιάδας, κ.ο.κ. Οι υπόλοιποι έχουν τερματίσει, και ο δικός μας δεν έχει ακόμα ξεκινήσει. Ο δρομέας του οποίου η φανέλα γράφει Greece δεν έχει καμία ελπίδα! Αυτή είναι η πραγματικότητα εκείνου που παράγει ή εμπορεύεται ο,τιδήποτε στη χώρα μας. Το μαστίγωμα του αχαΐρευτου προπονητή γίνεται εδώ.